بررسی ویژگی ها و توضیحات کامل پروتکل LLDP

پروتکل LLDP

پروتکل (LLDP (Link Layer Discovery Protocol

پروتکل LLDP یا Link Layer Discovery Protocol یکی از پروتکل‌های لایه دوم شبکه (Data Link Layer) است

از طریق این پروتکل به دستگاه‌های شبکه مانند سوییچ‌ها، روترها و سرورها اجازه می‌دهد اطلاعاتی درباره خودشان را برای دستگاه‌های مجاور ارسال کنند. این پروتکل در استاندارد IEEE 802.1AB تعریف شده و به‌صورت دوره‌ای پیام‌هایی به نام LLDPDU (LLDP Data Unit) را از طریق پورت‌های فعال ارسال می‌کند.

اطلاعاتی که از طریق LLDP منتقل می‌شود شامل: نام دستگاه، نام پورت، توان مصرفی (در دستگاه‌های PoE)، نوع دستگاه، آدرس MAC، VLAN و سایر جزئیات مربوط به توپولوژی شبکه است. این داده‌ها به دستگاه‌های مجاور کمک می‌کنند تا شناخت دقیقی از وضعیت و ساختار شبکه اطراف خود داشته باشند.

پروتکل LLDP مستقل از سازنده تجهیزات است، یعنی دستگاه‌هایی از برندهای مختلف می‌توانند از طریق آن با هم ارتباط برقرار کرده و اطلاعات رد و بدل کنند. این ویژگی آن را به ابزاری مفید در مدیریت شبکه و عیب‌یابی تبدیل کرده است.

کاربردهای LLDP در شبکه‌های امروزی بسیار متنوع است. برای مثال در دیتاسنترها برای کشف خودکار توپولوژی فیزیکی، در تلفن‌های IP برای تعیین اولویت ترافیک، و در سیستم‌های مانیتورینگ برای تحلیل دقیق اتصال‌ها کاربرد دارد.

کارایی پروتکل LLDP:

در مجموع، LLDP یکی از ابزارهای مهم در مدیریت زیرساخت شبکه محسوب می‌شود که به کاهش خطا، سهولت در پیکربندی و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند. این پروتکل به‌صورت پیش‌فرض در بسیاری از سوییچ‌ها و روترهای حرفه‌ای فعال است و می‌تواند با استفاده از دستورات ساده CLI یا نرم‌افزارهای مدیریتی پیکربندی و بررسی شود.

این پروتکل شبیه پروتکل ( CDP ( Cisco Discover Porotocol سیسکو است با این تفاوت که یک پروتکل عمومی استاندارد است که توسط برندهای مختلف پشتیبانی می‌گردد.

اطلاعاتی مختلفی در پروتکل LLDP درباره تجهیزات شبکه هر چند ثانیه یکبار جابجا می شود، از جمله :